گر تو می خواهی مسلمان زیستن نیست ممکن جز به قرآن زیستن از تلاوت بر تو حق دارد کتاب تو از کامی که می خواهی بیاب
به یقین انسان در هیچ عصر و دوره ای بی نیاز از قرآن و رهنمودهای قرآنی نبوده و نخواهد بود ، آنان که راهی به جز صراط مستقیم را برگزینند و خود را بی نیاز از این مشعل فروزان بدانند، در ضلالت، گمراهی و سرگردانی خواهند بود.
قرآن امر کننده است ( به معروف ) و نهی کننده است ( از منکر ) و بر حسب ظاهر خاموش است و در حالی در واقع گویا وحجت و برهان خدا است بر بندگانش که از ایشان بر عمل به قرآن پیمان گرفت و آنها را در گرو آن قرار داد و از عذاب رهایی نیست. مگر به متابعت قرآن نور آن تمام گردانید و دین خود را به سبب آن کامل نمود.
سید الساجدین امام زین العابدین (ع):
آیات القرآن خزائن کلما فتحت خزانه ینبغی لک ان تنظر ما فیها ( آیات قرآن گنجینه ای هستند پس هرگا این گنجنه را گشودی، سزاوار است نگاه کنی که در آن چیست)
حضرت رسول ( ص):
با قرآن مانوس باشید و آن را پیشوا و رهبر خویش قرار دهید که قرآن گفتار خدای جهانیان است که از اوست و به سوی او باز می گردید.
کتابی که بصیرت های آن آشکار است، معانی عمیق آن روشن ، ظواهر آن آشکار، پیروان آن شادند و بسوی رضوان و جنان رهسپارند. پس شنیدن قرآن مایه رستگاری است.
احترام ملائکه به قاری قرآن
انس با قرآن و تلاوت آمیخته با فهم معانی و مفاهیم آن ، انسان را در آسمان معرفت الهی به پرواز در می آورد و با ملائکه هم سنخ می کند و ملکوتیان به او عشق می ورزند، افزون بر این برخی سوره های قرآن خواص ویژه ای نیز به همراه دارند ، از جمله در روایتی که امام صادق (ع) نقل فرموده است چنین می خوانیم: (( پس از آنکه رسول خدا (ص) بر جنازه (( سعد بن معاذ )) نماز گزارد ، فرمود : هفتاد هزار فرشته که در میان آنها جبرئیل نیز بود بر جنازه او نماز گزاردند. من از جبرئیل علت این احترام ملائکه را پرسیدم و او گفت : بخاطر اینکه او در همه حالات: در نشستن ، ایستادن ، سواره بودن ، پیاده روی و رفت و آمد (( قل هو الله احد )) را تلاوت می کرد.))
وظایف ما در قبال قرآن
1 – یاد گیری قرآن : رسول گرامی ( ص ) در این باره می فرماید: (( بهترین شما کسی است که قرآن را بیاموزد و آن را به دیگران نیز یاد دهد))
2- قرائت قرآن: پیامبر گرامی ( ص ) می فرماید : (( خانه های خود را با تلاوت قرآن نورانی کنید))
3- تدبر در قرآن: یعنی قاری قرآن تنها به خواندن الفاظ، بدون توجه به معانی آن، اکتفا نکند، بلکه همراه با قرائت آن در معانی قرآن اندیشه کند.
4- عمل به قرآن : که مهمترین موارد است . پیامبر اکرم (ص) فرمود: (( رب تال للقرآن و اقرآن یلعنه )) بسا کسانی که قرآن را تلاوت می کنند در حالی که قرآن بر آنها لعن و نفرین فرستد.
5- حفظ قرآن : پیامبر گرامی اسلام ( ص ) فرمودند:(( لا یعذب الله قلبا وعی القرآن؛ خداوند قلبی را که ظرف قرآن باشد ، عذاب نمی کند))
قرآن نوری است که در آن تاریکی یافت نمی شود و چراغی است که درخشندگی آن زوال نپذیرد، ریسمانی که رشته ی آن محکم و پناهگاهی که قله ی آن بلند و دریاییست که تشنگان آن ، آبش را تمام نتوانند کشید و شفا دهنده ایست که بیماری های وحشت انگیز را بزداید ، قرآن بهار دل چشمه های دانش ، سرچشمه ی عدالت و نهر جاری زلال حقیقت است.
پس درمان خود را از قرآن بخواهید و در سختیها از قرآن یاری طلبید و خواسته های خود را به وسیله قرآن طلب کنید و با دوستی قرآن به خدا روی آورید زیرا وسیله ای برای تقرب بندگان به خدا ، بهتر از قرآن وجود ندارد.))